Ruhen sağlıklı insan bir anlamda “olgunluk” diye nitelediğimiz kişilik özelliklerine sahiptir. Böylesi insanlar kendileriyle barışık, olan bitene şaşırıp kalmayan ya da yerli yersiz öfkelenmeyen kimselerdir; olanları doğasıyla birlikte anlarlar, olumsuzlukları ellerinden geldiğince düzeltmeye veya hatırlatmaya çalışırlar, eleştiriden kaçınmazlar, eleştirilmeye de açıktırlar, başkalarıyla övünmesiz, önyargısız ve rahat ilişki kurabilirler, ölçüsüz korkuları, kaygıları olmaz, aşırı hırsları yoktur; dolayısıyla pek öne atılmazlar. Esnektirler, kolay uyum sağlarlar, çevrelerindekileri olduğu gibi değerlendirip kabullenebilirler, ılımlıdırlar, uç fikirlerden uzaktırlar, mizah yetenekleri yeterlidir.
Ruhen sağlıklı insanlar, kendilerine ve çevrelerindeki her varlığa saygılı, doğal, samimi, övgü veya güvence arama peşinde koşmayan insanlardır. Bütün bunlar ideal’i yani bir ölçüde ütopik olanı belki bir ermiş’i tanımlar.
Ruh sağlığı mükemmellik anlamına gelmez ama var olan kusurlarımızın birer sivriliğe, iticiliğe, huzursuzluğa ya da yetmezliğe götürecek ölçüde göze batmamasıyla anlaşılır..
Genelleme yapacak olursak, bütün bunlar biraz da atılım, rekabet yani ekonomi, savaş gibi açılardan olumlu şeyler olmasa gerek; belki onun için olgunluk dönemine dek genç ve orta yaşlardaki insanlar daha enerjik ve daha üretken ama bir anlamda daha huzursuzdurlar diyebiliriz, huzursuz pozisyonları onları ileri doğru iten bir unsur da olabilir.
Ruh sağlığımız uygun ailede, uygun kasaba ve kentlerde, narin bir çiçek gibi uygun atmosferde dengesini bulur.
Belki nesillerdir örselenmiş bir ülkenin çocukları olarak, kırılgan, neşesi az, ilişkilerinde güven eksikliği hisseden bir toplum olsak da bunlar genelde bireysel çabalarla da onarılabilecek yönler içerir, geleneksel dokumuz çoğu zaman bize ayna görevi gören iyi dostlarla, destekleyici aile ağıyla kimi sorunlarımızı çözmede eşsiz bir yarar sağlayabilir; ne var ki sorunlar ruhsal bir rahatsızlık boyutuna varmışsa ya da mahremiyet taşıyorsa profesyonel bireylerce değerlendirilmesi gerekebilir.
Ruh sağlığı sükunet’e, mutluluk ise özgüven’e yakın hallerdir.
